Περνούν μπροστά μου σήμερα όλη μέρα posts στα social media με θέμα το περιβόητο “ζακετάκι” της Ελληνίδας μάνας. Σήμερα βλέπεις είναι η Γιορτή της Μητέρας… Συνειδητοποιώ πως τώρα πια που είμαι κι εγώ Ελληνίδα μάνα το “ζακετάκι” περιλαμβάνεται στις καθημερινές μου ατάκες προς τις κόρες μου. Φαντάζομαι πως για πολλές (πάρα πολλές) από εμάς που… Continue reading Η στιγμές της «ζακέτας»!
Μήπως να πας για ύπνο; Μα είναι αυτές οι μοναδικές ώρες που έχεις στη διάθεσή σου για να απολαύσεις με ηρεμία και ησυχία. Τα παιδιά κοιμήθηκαν, οι δουλειές τελείωσαν για σήμερα..είναι η δικές σου στιγμές αυτές.
Σήμερα κλείνω αισίως τα 42 (ωχ μάνα μου!) Εντάξει, δεν μπορώ να πω πως ο συγκεκριμένος αριθμός δεν είναι λίγο τρομακτικός, αν και δεν ανήκω στην κατηγορία των γυναικών που αγχώνονται για την ηλικία τους. Τα 40 είναι αναμφισβήτητα ένα ψυχολογικό όριο που όταν το ξεπεράσεις νιώθεις λίγο παράξενα, σαν να συνειδητοποιείς πως μεγάλωσες επιτέλους.… Continue reading 10 μικρές σοφίες 42 Μαΐων
Θα σου πω τι κάνω εγώ. Εγώ επιλέγω πάντα μα πάντα μα πάντα να κοιτάζω το ποτήρι μισογεμάτο. Το moto μου είναι «Everything happens for a reason», δηλαδή, τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.
Εχτές συζητούσα λοιπόν με μια καλή φίλη. Ανάμεσα στα πολλά που είπαμε σταθήκαμε ιδιαίτερα σε ένα θέμα που με προβλημάτισε. Αναρωτήθηκα γιατί πρέπει να περιπλέκουμε τη ζωή μας τόσο. Συνειδητοποίησα πως οι περισσότεροι από εμας επιλέγουμε τις περισσότερες φορές να σκεφτόμαστε με τρόπο διεξοδικό σχεδόν τα πάντα. Αναλύουμε, φτιάχνουμε πιθανά σενάρια με το μυαλό μας,… Continue reading Απλοποιώντας…
Είναι γενονός πως κάθε φορά που θέλω να γράψω για σένα δεν ξέρω από που να το πιάσω. Είναι τόσο γεμάτο το μυαλό και η καρδιά μου από σένα που χάνομαι αμέσως σε πραγματικό λαβύρινθο και δεν ξέρω ακριβώς τι να σου πω. Ας ξεκινήσω λοιπόν από το θέμα της ημέρας: ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΜΠΙΣΚΟΤΟ!… Continue reading Χρόνια Πολλά Μπισκότο!
Σήμερα νιώθω λίγο εκτός τόπου και χρόνου. Λίγο άρρωστη, λίγο κουρασμένη, λίγο απ’όλα και μόλις πέρασα 2 ώρες κάνοντας μάθημα Μαθηματικών στην μεγάλη μου κόρη. Σκέφτομαι κάτι που μου έλεγε πάντα ο μπαμπάς μου, πως όσο μεγαλώνουν τα παιδιά μεγαλώνουν και τα προβλήματα. Είχε δίκιο τελικά…έτσι είναι. Δεν ξέρω αν πρόκειται ακριβώς για προβλήματα αλλά… Continue reading Εσείς ακούτε;
Πρέπει να ήμουν γύρω στα 5 όταν ο μπαμπάς μου με πήρε πρώτη φορά από το χέρι και με πήγε σινεμά…Λάτρης εκείνος του κινηματογράφου για χρόνια και ειδικότερα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας θέλησε να με συστήσει σε αυτόν τον μαγικό κόσμο. Σήμερα, όταν το σκέφτομαι, πιστεύω πως μέσα του ονειρευόταν πως μια μέρα θα μεγάλωνα… Continue reading May the Force be With You..
Ο προσωπικός παράδεισος για κάθε άνθρωπο δεν είναι κάτι μαγικό, κάτι βγαλμένο μέσα από τη φαντασία που καλπάζει. Είναι για κάθε έναν από εμάς μικρές, πολύτιμες στιγμές που έχουν αξία. Είναι στιγμές που γεννούν αναμνήσεις, που κάνουν την ψυχή μας να γαληνεύει όταν η καθημερινότητα μοιάζει να μας πνίγει. Είναι εκείνες οι στιγμές οι πολύτιμες που συχνά προσπερνάμε… Continue reading Ο μικρός μου παράδεισος
Ήταν 1η Μαίου 2011 όταν πάτησα Δημοσίευση για πρώτη φορά στο blog μου. Λίγο τρομαγμένη, λίγο απορημένη, λίγο ανυπόμονη και ενθουσιασμένη για αυτό το νέο δημιούργημα. Ήμουν ήδη ερωτευμένη με το internet. Ήταν κομμάτι και της δουλειάς μου, το σημαντικότερο θα έλεγα. Αλλά να δημιουργήσω κάτι εντελώς δικό μου…κάτι που θα μοιραζόμουν με τον υπόλοιπο… Continue reading 4 Χρόνια Blogging!
tomikromoublog 