Σήμερα, καθώς γιορτάζαμε όλοι μαζί τα πρώτα γενέθλια της μικρής μας Αλεξάνδρας, συζητώντας με την πεθερά μου μου είπε «Ουσιαστικά 2μιση ώρες την ημέρα τα βλέπετε τα παιδιά σας τις καθημερινές». «Το ξέρω» της απάντησα. «Δεν είναι από επιλογή αλλά από ανάγκη» και εκείνη συμφώνησε μαζί μου.  Σκεφτόμουν στο μέλλον τι συνέπειες μπορεί αυτό να… Continue reading Μια όχι και τόσο παραδοσιακή μάνα…

Εντάξει λοιπόν! Το παραδέχομαι! Είμαι μια μάνα γεμάτη ενοχές που προσπαθώ να μοιράσω το χρόνο μου ανάμεσα σε δυο παιδιά που με διεκδικούν πλέον σαν να ήταν μόνα τους σε αυτήν την οικογένεια! Δουλεύω παραπάνω από όσο πρέπει, κουράζομαι παραπάνω από όσο αντέχω και η υπομονή μου και οι αντοχές μου έχουν αρχίσει να εξαντλούνται.… Continue reading Εξομολογήσεις…

Περάσαμε το απόγευμα στο Πάρκο Τρίτση. Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ για αυτό το απόγευμα και για αυτό το καταπληκτικό μέρος που βρίσκεται μέσα στην πολύβουη πόλη μας και προσφέρει τόσες όμορφες επιλογές.  Μια τεράστια έκταση πραγματικά που χρειάζεται μέρες ολόκληρες για να εξερευνήσεις. Λίμνες, γέφυρες, νερά να τρέχουν, δέντρα παντού, παιδικές χαρές σε όλο… Continue reading Ένα υπέροχο απόγευμα

Χαζολογώντας απόψε με τη Νεφέλη και παρακολουθώντας τη να παίζει με τόσο ενδιαφέρον με τα πρώτα της Playmobil θυμήθηκα τα χρόνια που ήμουν κι εγώ παιδάκι. Αυτό είναι το καλό του να είσαι γονιός…όταν βρίσκεσαι με το παιδί σου, παίζεις, γελάς, ξεχνιέσαι. Αδειάζει εντελώς το μυαλό από κάθε σκέψη και απλώς απολαμβάνεις το παιχνίδι σαν… Continue reading Παίζοντας…