Μου αρέσει που είμαι γυναίκα. Πάντοτε μου άρεσε. Πάντα θαύμαζα τις γυναίκες πολύ περισσότερο από τους άντρες γιατί το να γεννηθείς γυναίκα σημαίνει πως πρέπει να παλέψεις περισσότερο για να κατακτήσεις όλα όσα για τους άντρες θεωρούνται ακόμα και σήμερα δεδομένα. Είμαι υπερήφανη που είμαι γυναίκα για πολλούς λόγους. Γιατί μέσα μου κυριαρχεί το συναίσθημα,… Continue reading …Επειδή είμαι γυναίκα!
Απόψε σκεφτόμουν πως η έμπνευση συχνά βρίσκεται σε μικρά πράγματα. Την ανακαλύπτεις εκεί που δεν το περιμένεις, όταν κάνει την εμφάνισή της ξαφνικά για να σε κάνει να αναθεωρήσεις τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τα πράγματα. Μια κουβέντα, μια κίνηση, μια βόλτα…κάτι που υπό άλλες συνθήκες θα αγνοούσες…και νά’την, έτοιμη να πλημμυρίσει το μυαλό και την ψυχή σου.… Continue reading Μικρά πράσινα βατραχάκια!
Οι μέρες στο σπίτι είναι διαφορετικές. Κάθε μου μέρα μοιάζει πλέον διαφορετική. Σήμερα αναρωτιόμουν πως όσο δούλευα εκτός σπιτιού κατάφερνα να κάνω όλες αυτές τις καθημερινές δουλειές που σήμερα απορροφούν αρκετές ώρες από τη μέρα μου. Σκέφτηκα πως τελικά όποιες και αν είναι οι συνθήκες υπό τις οποίες ζει καθένας από εμάς βρίσκουμε έναν μαγικό… Continue reading Μέρες προσαρμογής
Καλησπέρα σας…είμαι η Αλεξάνδρα. Είμαι σχεδόν 18 μηνών και μια και δεν μπορώ ακόμα να μιλήσω ή να γράψω ζήτησα από τη μαμά μου να το κάνει για μένα μια και εκείνη ξέρει καλά όλα όσα τριγυρνούν στο μυαλουδάκι μου (είναι άλλωστε η μαμά μου και η μαμά τα ξέρει όλα, έτσι δεν είναι;;;). Από… Continue reading Με τη μαμά μου στο σπίτι…
Σήμερα, καθώς γιορτάζαμε όλοι μαζί τα πρώτα γενέθλια της μικρής μας Αλεξάνδρας, συζητώντας με την πεθερά μου μου είπε «Ουσιαστικά 2μιση ώρες την ημέρα τα βλέπετε τα παιδιά σας τις καθημερινές». «Το ξέρω» της απάντησα. «Δεν είναι από επιλογή αλλά από ανάγκη» και εκείνη συμφώνησε μαζί μου. Σκεφτόμουν στο μέλλον τι συνέπειες μπορεί αυτό να… Continue reading Μια όχι και τόσο παραδοσιακή μάνα…
Εντάξει λοιπόν! Το παραδέχομαι! Είμαι μια μάνα γεμάτη ενοχές που προσπαθώ να μοιράσω το χρόνο μου ανάμεσα σε δυο παιδιά που με διεκδικούν πλέον σαν να ήταν μόνα τους σε αυτήν την οικογένεια! Δουλεύω παραπάνω από όσο πρέπει, κουράζομαι παραπάνω από όσο αντέχω και η υπομονή μου και οι αντοχές μου έχουν αρχίσει να εξαντλούνται.… Continue reading Εξομολογήσεις…
Η αγαπημένη μου φίλη Βάσω έγραψε σε ένα μικρό κείμενο τις σκέψεις της σχετικά με την επιλογή που καθημερινά καλούμαστε να κάνουμε εμείς οι γυναίκες ανάμεσα σε καριέρα και οικογένεια. Για εμένα προσωπικά αυτός είναι ένας αγώνας καθημερινός αλλά φυσικά η οικογένειά μου και τα κορίτσια μου είναι πάντα και πέρα από όλα σημαντικότερες. Αγαπώ… Continue reading Καριέρα ή Οικογένεια;
Όσο ζούσα με τους γονείς μου δεν ήμουν και τρελή οπαδός της τάξης. Εκείνο που με ενδιέφερε πάντα ήταν ο χώρος στον οποίο δούλευα ή διάβαζα να είναι τακτοποιημένος, αλλιώς δεν μπορούσα με τίποτα να συγκεντρωθώ (ακόμα το έχω αυτό το ελλάτωμα). Πέρα από αυτό δεν ασχολιόμουν και πολυ με τα υπόλοιπα (α, ναι και… Continue reading Ένα σπίτι…παιδότοπος!
Πρωτοάνοιξα τα μάτια μου σήμερα στις 7 παρά τέταρτο το πρωί. Για όποιον με γνωρίζει καλά είναι προφανές πως αυτό είναι κάτι που δεν συνηθίζω – ειδικά τα Σαββατοκύριακα (ο μπαμπάς μου με αποκαλούσε πάντα «το παιδί του ύπνου»). Βγήκα στο μπαλκόνι με το πρωινό μου γάλα με μπόλικο καφέ και καθώς κάθομαι εδώ σε… Continue reading Προτεραιότητες
Μερικές φορές σκέφτομαι ότι δεν είμαι και πολύ καλή μάνα. Άλλες πάλι συνειδητοποιώ ότι απλά προσπαθώ να επιβιώσω και να διατηρήσω τα λογικά μου σε μια καθημερινότητα που πολύ συχνά ξεπερνά τις αντοχές μου. Πάντα ισχυρίζομαι πως τόσο η κούραση όσο και η έλλειψη υπομονής είναι δυο πράγματα που καταφέρνω να ξεπερνάω. Τελευταία όμως αυτό… Continue reading Κλαταρίσματος συνέχεια…
tomikromoublog 