Γαμος

9 χρόνια αγάπης

Στις 24 Σεπτεμβρίου 2005 παντρεύτηκα τον άντρα μου! Σήμερα συμπληρώνονται 9 ολόκληρα χρόνια από εκείνη την ημέρα που έμελλε να είναι μια από τις πιο ευτυχισμένες της ζωής μου. 
Έπρεπε να περιμένουμε 6 ολόκληρα χρόνια για εκείνη την ημέρα (γιατί τα κάναμε όλα μαζί…σπουδές, στρατό – ναι, και το στρατό μαζί τον κάναμε..χαχαχα!) και όταν τελικά ήρθε φροντίσαμε να περάσουμε καλά – γιατί αυτό τελικά αξίζει – και να δημιουργήσουμε αναμνήσεις με τους φίλους και τους αγαπημένους μας για μια ζωή. 
Ήμασταν χαλαροί, ήρεμοι και με άπειρη διάθεση να ζήσουμε αυτή τη μέρα, να μην αφήσουμε τίποτα να τη χαλάσει. Θυμάμαι πως έβρεχε πολύ όλη μέρα. Η μαμά μου ανησυχούσε κι εγώ της είπα: «Ας ρίξει και χιόνι σήμερα, δεν με νοιάζει τίποτα. Σήμερα παντρεύομαι τον άντρα που αγαπώ!!». Και επειδή η θετική ενέργεια φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα 1 μόλις ώρα πριν το γάμο η βροχή σταμάτησε και εμφανίστηκε ένας υπέροχος απογευματινός ήλιος!!
Ξύπνησα εκείνη την ημέρα  – έχοντας απολαύσει έναν τέλειο ύπνο- με απίθανο κέφι. Ήπια τον καφέ μου χαλαρά με τους γονείς και την αδερφή μου στο πατρικό μου σπίτι, πήγα στο κομμωτήριο για μαλλιά και νύχια και το μεσημέρι με τα ρόλεϋ στο κεφάλι έριξα και έναν υπνάκο.
Η αδερφή μου (είμαι σίγουρη πως ακόμα το θυμάται) που έλεγε: «Τέτοια αναισθησία σε νύφη πρώτη φορά βλέπω!» και γελούσαμε! Με τα ρόλεϋ στο κεφάλι και το μπουρνούζι μου είδα την κολλητή μου πριν το γάμο εκείνο το μεσημέρι…καθίσαμε στο σαλόνι μαζί με τον άντρα της (νιόπαντρη κι εκείνη μόλις λίγων ημερών) και τα είπαμε για λίγο!
Ο μπαμπάς μου έτρεχε πανικόβλητος, να πάει το αυτοκίνητο για πλύσιμο, να το στολίσουν. Να βρέχει και να κατεβαίνει στο γκαράζ να το σκουπίσει και να το φροντίσει για να είναι τέλειο…να ψάχνει μέρος να ντυθεί γιατί όλα τα δωμάτια ήταν πιασμένα (αχ, μπαμπά μου τι υπέροχος ήσουν εκείνη τη μέρα!!)
Κι εγώ στον κόσμο μου..

Ο Νίκος επίσης στον κόσμο του να πίνουν από το μεσημέρι με τον κουμπάρο και τα αδέρφια του, να γελάνε, να είναι χαλαροί. Υπάρχει βίντεο της προετοιμασίας τους – όχι, δεν θα το δημοσιοποιήσω γιατί θα με πάρουν με τις πέτρες  – και κάθε φορά που το βλέπουμε συνειδητοποιούμε πόσο χαλαροί ήμασταν όλοι εκείνη την ημέρα!
Χαμόγελα παντού…αυτό θυμάμαι περισσότερο. Κόσμος πολύς και ένιωθα τόσο ξεκούραστη που θα χαιρετούσα όχι 500 άτομα που είχαμε στην εκκλησία αλλά 1000!!! 
Χαμόγελα παντού…καλοί φίλοι, υπέροχη διάθεση και την επόμενη μέρα με τα αδέρφια μας να ανοίγουμε δώρα στο νέο μας σπίτι…Μια εβδομάδα ολόκληρη σαν όνειρο!
Σήμερα, όταν θυμάμαι αυτή τη μέρα δεν μπορώ παρά να χαμογελάσω. Περισσότερο από όλα όμως χαμογελώ ακόμα γιατί 9 ολόκληρα χρόνια και 2 υπέροχα παιδιά μετά η αγάπη είναι ακόμα εδώ και αυτό είναι το σημαντικότερο από όλα…η αγάπη!
Μαζί ξεκινήσαμε τη δική μας οικογένεια εκείνη την ημέρα και μαζί συνεχίζουμε. Σύντροφοι και συνοδοιπόροι σε όλα, στα μικρά, στα μεγάλα, στα εύκολα και στα δύσκολα. Αντιμέτωποι με όλες τις προκλήσεις σαν ένα! 


Γιατί αυτό τελικά μένει. Αυτό έχει σημασία. Η αγάπη, ο σεβασμός, η συντροφικότητα! 
9 χρόνια που πέρασαν σαν νεράκι. Φίλοι που έγιναν ζευγάρι και έφτιαξαν οικογένεια…
Έχω γράψει πολλές φορές για τον άντρα μου. Για το ποιος είναι, για το τι τον κάνει να ξεχωρίζει από του άντρες της γενιάς του, για τον χαρακτήρα του που κερδίζει όποιον άνθρωπο τον γνωρίζει – όπως κέρδισε κι εμένα!
9 χρόνια μετά όλα είναι όπως πρέπει. Και κάθε δυσκολία, κάθε πρόκληση, κάθε ζόρι όταν το αντιμετωπίζεις μαζί δεν μπορεί να σε ρίξει κάτω. Γιατί όταν αγαπάς πραγματικά τότε στηρίζεις, είσαι εκεί πάντα παρόν σε όλα, παρόν στη σχέση, στην οικογένεια, στην καθημερινότητα, στη δουλειά…σε όλα! Μοιράζεσαι όνειρα και ελπίδες, δίνεις κουράγιο και δύναμη και αισιοδοξία όταν τα πράγματα δυσκολεύουν και βρίσκεις τρόπους να θυμάσαι και να μην ξεχνάς ποτέ όλα όσα σε έφεραν ως εδώ!
Σήμερα λοιπόν, 9 χρόνια μετά από τη μέρα που ενώσαμε τις ζωές μας δεν μπορώ παρά να του αφιερώσω ένα τραγούδι..το τραγούδι που μας χαρακτηρίζει απόλυτα ως ζευγάρι και που χορέψαμε εκείνη την ημέρα, στις 24 Σεπτεμβρίου του 2005 όταν ζήσαμε μαζί μια από τις ομορφότερες μέρες της ζωής μας…
Χρόνια μας πολλά αγάπη μου! Εδώ είμαστε…ΜΑΖΙ!
Σ’αγαπώ πολύ!




8 σκέψεις σχετικά με το “9 χρόνια αγάπης

  1. Μωρέ Ειρηνάκι μου, με συγκίνησες!!!!!!
    Να ζήσετε κοριτσάκι μου και πάντα έτσι να νιώθεις για τον αντρούλη σου! Μου μετέδωσες όλο το κλίμα και του γάμου αλλά και της ζωής σου!
    Αι στο καλό, συγκινήθηκα!

    Μου αρέσει!

  2. Ειρηνιώ μου να ζήσετε, να καλομεγαλώσετε, να χαρείτε τα παιδάκια σας και εγγόνια ακόμη αγκαλιασμένοι! Τί όμορφα που τα περιέγραψες! Πόσο σημαντικό να θυμάσαι αυτή τη μέρα με τόση γλύκα!

    Άσχετο, σε ποιά εκκλησία παντρευτήκατε;

    Μου αρέσει!

  3. Ναι, έτσι είναι! Αυτές τις σημαντικές στιγμές γνώμη μου είναι πάντα να τις θυμόμαστε και να τις ζούμε όσο γίνεται πιο χαλαρά (για να μπορούμε να τις θυμόμαστε!).
    Σε ευχαριστώ πολύ για τις υπέροχες ευχές.
    Παντρευτήκαμε στην Αγία Τριάδα στη Νέα Κηφισιά. Είναι μια πανέμορφη, τεράστια εκκλησία με έναν εκπληκτικό κήπο γύρω!

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε